cecineruntque Debbora et Barac filius Abinoem in die illo
dicentes
qui sponte obtulistis de Israhel animas vestras ad periculum
benedicite Domino
audite reges percipite auribus principes ego sum ego sum
quae Domino canam psallam Domino Deo Israhel
Domine cum exires de Seir et transires per regiones Edom
terra mota est caelique ac nubes stillaverunt aquis
montes fluxerunt a facie Domini et Sinai a facie Domini Dei
Israhel
in diebus Samgar filii Anath in diebus Iahel quieverunt
semitae et qui ingrediebantur per eas ambulaverunt per calles
devios
cessaverunt fortes in Israhel et quieverunt donec surgeret
Debbora surgeret mater in Israhel
nova bella elegit Dominus et portas hostium ipse subvertit
clypeus et hasta si apparuerint in quadraginta milibus Israhel
cor meum diligit principes Israhel qui propria voluntate
obtulistis vos discrimini benedicite Domino
qui ascenditis super nitentes asinos et sedetis in iudicio
et ambulatis in via loquimini
ubi conlisi sunt currus et hostium est suffocatus exercitus
ibi narrentur iustitiae Domini et clementia in fortes Israhel
tunc descendit populus Domini ad portas et obtinuit principatum
surge surge Debbora surge surge et loquere canticum surge
Barac et adprehende captivos tuos fili Abinoem
salvatae sunt reliquiae populi Dominus in fortibus
dimicavit
ex Ephraim delevit eos in Amalech et post eum ex Beniamin
in populos tuos o Amalech de Machir principes descenderunt et
de Zabulon qui exercitum ducerent ad bellandum
duces Isachar fuere cum Debbora et Barac vestigia sunt
secuti qui quasi in praeceps ac baratrum se discrimini dedit
diviso contra se Ruben magnanimorum repperta contentio est
quare habitas inter duos terminos ut audias sibilos gregum
diviso contra se Ruben magnanimorum repperta contentio est
Galaad trans Iordanem quiescebat et Dan vacabat navibus
Aser habitabat in litore maris et in portibus morabatur
Zabulon vero et Nepthalim obtulerunt animas suas morti in
regione Merome
venerunt reges et pugnaverunt pugnaverunt reges Chanaan in
Thanach iuxta aquas Mageddo et tamen nihil tulere praedantes
de caelo dimicatum est contra eos stellae manentes in
ordine et cursu suo adversum Sisaram pugnaverunt
torrens Cison traxit cadavera eorum torrens Cadumim torrens
Cison conculca anima mea robustos
ungulae equorum ceciderunt fugientibus impetu et per
praeceps ruentibus fortissimis hostium
maledicite terrae Meroz dixit angelus Domini maledicite
habitatoribus eius quia non venerunt ad auxilium Domini in
adiutorium fortissimorum eius
benedicta inter mulieres Iahel uxor Aber Cinei benedicatur
in tabernaculo suo
aquam petenti lac dedit et in fiala principum obtulit
butyrum
sinistram manum misit ad clavum et dexteram ad fabrorum
malleos percussitque Sisaram quaerens in capite vulneri locum
et tempus valide perforans
inter pedes eius ruit defecit et mortuus est ante pedes
illius volvebatur et iacebat exanimis et miserabilis
per fenestram prospiciens ululabat mater eius et de
cenaculo loquebatur cur moratur regredi currus eius quare
tardaverunt pedes quadrigarum illius
una sapientior ceteris uxoribus eius haec socrui verba
respondit
forsitan nunc dividit spolia et pulcherrima feminarum
eligitur ei vestes diversorum colorum Sisarae traduntur in
praedam et supellex varia ad ornanda colla congeritur
sic pereant omnes inimici tui Domine qui autem diligunt te
sicut sol in ortu suo splendet ita rutilent
quievitque terra per quadraginta annos
